وی معتقد است ادارهکنندگان شهر تهران چه بخواهند و چه نخواهند بهدلیل محدودیت فضاهای سطحی باید بسیاری از فعالیتها را چه درحوزه حمل ونقلی و چه تجاری، اداری و تفریحی به زیرزمین منتقل کنند.از رئیس کمیسیون توسعه و عمران شورای شهر تهران در باره ویژگیها، ضرورتها و دلایل ساخت تونل صدر- نیایش و بزرگراه طبقاتی صدر پرسیدیم که درپی میآید.
- نظر جنابعالی درباره طرح استفاده از فضاهای زیرسطحی نظیر تونل صدر- نیایش چیست؟
تهران یک کلانشهر با محدوده مشخص 650کیلومترمربعی است بنابراین افزایش سطح شهر امکانپذیر نیست. از طرف دیگر با توجه به موقعیت جغرافیایی شهر تهران و جذابیتهای این شهر از ابعاد مختلف باعث شده تا ما روزانه پذیرای جمعیتی حدود 7میلیون نفر بهطور مستقیم و نزدیک به 3میلیون نفر بهطور غیرمستقیم باشیم . لذا این فضاهای سطحی موجود برای دسترسی راحت مردم کافی نیست و ما ناگزیر به استفاده از فضاهای زیرسطحی هستیم.
به همین دلیل ما از چندین سال قبل درخواست کردیم همانطور که طرح جامع و تفصیلی برای هر پلاک در هر پهنه و زیرپهنه درسطح تهران تعریف شده است برای استفاده از سطح زیرین شهر هم طرح تفصیلی تهیه شود تا علاوه بر فراهم شدن فضایی برای تردد وسایل حمل ونقلی، فضاهایی برای کاروفعالیت و تفریح مردم هم دایر شود ضمن اینکه خوشبختانه ساختار زمینشناسی شهر نیز به ما این اجازه را میدهد.
- اما بهنظر میرسد این طرح با استقبال مواجه نشد؟
بله همینطور است. پس از آنکه ما طرح اولیه جامع و سیاستگذاری استفاده از فضای زیرسطحی را دادیم قرار شد ظرف 6 ماه شهرداری برنامههای اجرایی خود را اعلام کند اما به دلایلی که تاکنون نیز برای من روشن نشده است فرمانداری با این طرح مخالفت کرد.کار حتی به شورای حل اختلاف هم کشیده شد اما هنوز نتیجهای حاصل نشده است. درهرحال شاید دوستان اطلاع کافی در زمینه مدیریت شهری ندارند به همین دلیل کار گره خورد و عملا جز در چند مورد محدود نظیر تونل صدر- نیایش، تونل رسالت و تونل توحید طرح استفاده از فضاهای زیرسطحی پیش نرفت اما من مطمئن هستم که در آینده بهدلیل نیاز ناگزیر بهطور جدی به سمت این طرح خواهیم رفت. نباید فراموش کرد که همین ساخت تونلهای مترو و جابهجایی بخشی از جمعیت به زیرسطح زمین نیز بخشی از این طرح است که اینها میتواند برای شروع خوب باشد.
- اجازه دهید بهطور خاص به موضوع توتل صدر-نیایش بپردازیم. نظرتان را در مورد ویژگیهای این طرح بگویید.
ما دنبال این بودیم که بتوانیم با احداث این تونل و طبقاتی کردن بزرگراه صدر ضمن اتصال شرق به غرب گره ترافیکی در این مسیر را که تا حالا عملا باز نشده بود باز کنیم که خوشبختانه این اتفاق خوب و راهگشا دراین دوره مدیریت شهری افتاد. در عین حال من به همکاران در شهرداری تهران مرتبا یادآوری کردهام که باید بتوانیم بخش قابل توجهی از این طرح را در اختیار حمل ونقل عمومی قرار دهیم نه اینکه همه دراختیار وسایل نقلیه شخصی قرار داشته باشد.
- قرار است انتهای بزرگراه طبقاتی صدر - نیایش به بزرگراه شهید بابایی متصل شود. آیا این نگرانی وجود ندارد که با انتقال این حجم خودرو به بزرگراه شهیدبابایی در این نقطه دچار گره ترافیکی شویم؟
خیر، پیشبینی من این است که گرهی ایجاد نمیشود. از آنجا که در مسیر پل صدر و تونل نیایش دسترسی محلی تعریف نشده عملا مسیر اتصال شرق به غرب است بنابراین چه در نیایش و چه شهید بابایی مشکل پیش نمیآید اگر هم مشکلی باشد که تاکید میکنم بعید است، میتوانیم طرح تعریض بابایی را اجرا کنیم زیرا در این محور ساختوسازی وجود ندارد و فضا به اندازه کافی داریم. درهرحال گره ترافیکی اصلی در محل اتصال صدر به نیایش بود که با تعریف طرح طبقاتی کردن صدر باز شد.
- نحوه پیشرفت پروژه را چگونه ارزیابی میکنید؟
پیشرفت خیلی خوب است. نمره خیلی خوبی میشود به آن داد. براساس گزارشهای رسیده و بازدیدهایی که از این طرح داریم متوجه شدیم که نکات فنی بهخوبی رعایت شده. در واقع هر نقطه ضعفی که ما به لحاظ فنی و هزینه به تونل توحید وارد دانستیم در تونل نیایش برطرف شده و کارها طبق روال انجام شده است.
- شما در توضیح لزوم استفاده از فضاهای زیرسطحی آن را منحصر به تردد وسایل نقلیه نکردید و خواستار ساخت فضاهای تجاری، تفریحی و کار و فعالیت هم شدید. آیا در تونل نیایش این ایده محقق شده است؟
تا حدودی بله. مثلا پارکینگی که قرار است در خیابان ولی عصر در قسمت پارک ملت احداث شود.بههرحال این نقطه محل مراجعه خیلیهاست چه کسانی که میخواهند به پارک بروند یا قصد رفتن به خیابان ولیعصر را دارند و یا میخواهند با استفاده ازاین پارکینگ به نقاط دیگر سفر کرده به انجام امور مختلف خود بپردازند؛ بنابراین جای خوب و ظرفیت مناسبی تعریف شده که همان طرح ما است و امیدواریم دوستان ما در دوره بعدی مدیریت شهری نیز همین طرحها را دنبال کنند.
- راه دیگری غیر از احداث پل طبقاتی هم وجود داشت؟
ما 3 گزینه داشتیم؛ یکی تعریض بزرگراه، دیگری استفاده از فضاهای زیرسطحی و سوم ساخت پل که هر سه مطالعه شد و بررسی فنی و اجرایی و اقتصادی انجام شد. درنهایت این گزینه برتر شد و درست است که اگر این پل نبود ازنظر سیمای شهری بهتر بود و درست است که ساکنین اطراف پل آسیب میبینند( این بههرحال اتفاق میافتد) اما غیراز این راهی برای اتصال شرق به غرب و حل گره ترافیکی آن نبود و درهرحال هرپروژهای با همه ویژگیهای خوب میتواند عارضه هم داشته باشد. ما از شهرداری خواستهایم عارضهها را کم کرده و طرح را طوری اجرا کند که صدا منتقل نشود، برای نگهداری و مراقبت از پل نیز قرار است تیم خاصی تشکیل شود.